Aanvang 21ste eeuw, vanaf zijn éérste verschijning in de muziek scene van København, kreeg de veelgeprezen songwriter, zanger, gitarist en bandleider THORBJØRN RISAGER (°1971) nog maar zelden de tijd om over zijn schouder terug te kijken. Vanaf de start richtte hij zijn ogen op de horizon: naar de volgende stad, de volgende show, het volgende nummer, het volgende album. Risager’s relaxte en bescheiden podiumuitstraling wordt ondertussen al 20 jaar “opgetooid” door THE BLACK TORNADO, een groep van 7 vrienden, die niet alleen muzikaal maar ook visueel telkens een feestje garanderen. Hun 7 nominaties en 4 Deense Blues Awards kregen ze niet zomaar, die moet je verdienen…

Thorbjørn Risager -hij noemt Ray Charles, Tom Waits en B.B. King als zijn rolmodellen- groeide op in het kleine stadje Jyllinge, op ongeveer 30 km van de Deense hoofdstad. Hij studeerde in Kopenhagen af aan het gerenommeerde Rytmisk Musikkonservatorium. Daarna startte Risager zijn muzikale reis in 2002 als Thorbjørn Risager BLUE7. De 7-koppige band bestond toen verder uit: Andreas Biilmann, Emil Balsgaard, Kasper Wagner, Martin Seidelin, Søren Bøjgaard & Svein Erik Martinsen. Met hen nam hij ‘Live 2004’ op. Vanaf 2005 treedt Risager op onder zijn eigen naam. Na zijn solo debuut ‘From the Heart’ (2006) was ‘Navigation Blues’ (2022) zijn 8ste release en zijn debuut bij Provogue / Mascot Label Group! Aanvang dit jaar bracht THORBJØRN RISAGER met zijn band THE BLACK TORNADO (met nog altijd vijf* van het éérste uur): Balsgaard*, Joachim Svensmark, Wagner*, Nybo*, Peter W Kehl, Bøjgaard* & Seidelin*, ‘HOUSE OF STICKS’ uit.

Als onderdeel van de huidige uitgebreide Europese 5-landen tour n.a.v. de album release was, na eerdere stops in Luxenburg en Frankrijk, voor Risager & Co. de SPIRIT of 66 in Verviers de enige stopplaats in België. De ons vertrouwde Waalse club was voor de “connaisseurs” vanavond “the place to be”! Dat de nummers van zijn nieuwe album ‘HOUSE of STICKS’ zowat het grote deel van de setlist van THORBJØRN RISAGER & THE BLACK TORNADO  zou zijn, was zowat een te verwachten vanzelfsprekendheid.

Risager, strak in pak en met vertrouwde Stetson klak,  opende met een brede glimlach de set met één van de nummers uit zijn nieuwe album, “Already Gone”. “Long Time Ago” en de liefdesverklaring, “Light of Your Love” volgden daarna. Risager leidde op zijn Gibson Les Paul de altijd uitgelaten blazers (Peter W. Kehl: trompet, bugel & Hans Nybo: alt sax), de onopvallende maar oerdegelijke toetsenist Emil Balsgaard (piano, MAG orgel), de gedreven drummer Martin Seidelin, Rickenbacker-bassist Søren Bøjgaard en de jonge met een Fender Stratocaster gewapende gitarist Joachim Svensmark, met wie hij de lead en solo’s netjes deelde. De eerste set met 6 nieuwe nummers, was vooral de ‘House of Sticks’-set, met enkel “The Straight and Narrow Line” uit ‘Live @ Victoria’ (2009) als de vreemde eend (die van een boogie houdt) in deze Deense bijt. Na de mooie slide intro is “We'll Get By” de love song, die je met een wrang gevoel achterlaat en “We'll Get By” een rustige akoestische singalong, met prachtige slide gitaar van de veelzijdige Svensmark. Het is een nummer over je goed voelen, de door Risager prachtig gezongen zowat perfecte radio song. Het funky, met wat soul doordrenkte, “Inner Light” hekelt de veranderingen in de wereld en de bluesy titelsong is één van de nummers die Svensmark schreef. Live mis je de strijker die het nummer op het album in de achtergrond donker inkleuren. De set werd afgesloten met een extended versie van, “All I Want” uit zijn ‘Best Of’ album uit 2021, met in de grote finale een knipoog naar Jimi.

Set 2 was opzich een geslaagde potpourri waarin, naast de parate kennis van de Franse taal, vooral de blazers met o.a. danspasjes en uitstekende solo’s opvielen. Met “If You Wanna Leave” (‘Too Many Roads’, 2014) opende de set uptempo. “Come On In” en het erg bluesy “Never Givin' In” zijn twee nummers uit het gelijknamig 2019-album. In het laatste imiteert Svenmark met een vioolstrijkstok op zijn Strat de dreigende strijkers. In “Said I Was Hurt”, de laatste grabbel uit het ‘House of Sticks’-album, is ondanks de hoop de dreiging voelbaar. “Long Forgotten Track” drijft op een country vibe, “Train” jaagt je doorheen de Appalachen en met “Same Old Lies”, voel je je terug aan de MS Delta. Knap hoe Svensmark dit laatste op zijn zilveren resonator perfect inkleurt. “Hold My Lover Tight” is het reguliere “laatste” nummer. In de grote finale imponeren Risager en Black Tornado hemelsbreed op het podium. Ze maken nog eens duidelijk, hoe perfect op elkaar ingespeelde muzikanten een club kunnen inpalmen en imponeren. Als “encore” volgde er nog de geweldige Joseph Lee “Big Joe” Williams hit, “Baby Pls Don’t Go” die o.a. door Them (Van “The Man” Morrison) gekraakt werd, maar hier in de aanstekelige signature Risager stijl, als geen andere versie klinkt. Inderdaad,

“Merci beaucoup”, Thorbjørn Risager & The Black Tornado!

Eric Schuurmans

Setlist / Refs: Set 1: Already Gone* / Long Time Ago* / Light of Your Love* / The Straight and Narrow Line (Live @ Victoria, 2009) / We'll Get By* / Inner Light* / House of Sticks* / All I Want (8) - Set 2: If You Wanna Leave (5) / Come On In (7) / Never Givin' In (7) / Said I Was Hurt* / Long Forgotten Track (5) / Train (6) / Same Old Lies (8) / Hold My Lover Tight (6) – encore - Baby Pls Don’t Go (Joseph Lee “Big Joe” Williams > Them) (3) > Refs: House of Sticks*, 2025 / 3-Track Record, 2010 / 5-Too Many Roads, 2014 / 6-Change My Game, 2016 / 7-Come On In, 2019 / 8-Best Of, 2021)